-
1 kenar
п1.1) в разн. знач. край (чего)damın kenarı — край кры́ши
köy kenarı — окра́ина села́; око́лица
2) прям., перен. сторона́kenarda durmak — стоя́ть в стороне́ от чего
kenarda kalmak — оста́ться в стороне́ от чего
(bir) kenara çekilmek — отойти́ в сто́рону, не вме́шиваться; уйти́ в кусты́
bir kenara çekmek — отвести́ в сто́рону
bir üçgenin kenarları — сто́роны треуго́льника
3) бе́регderenin kenarları — берега́ реки́
4) кайма́, кро́мка- a kenar çekmek или -a kenar kıvırmak или -a kenar yapmak — де́лать кайму́; обшива́ть, подруба́ть
5) поля́ (тетради, книги)2.кра́йний, окра́инныйkenar bir yer — окра́ина
kenar devletler — госуда́рства-сосе́ди, грани́чащие госуда́рства
kenar mahalle — окра́инный райо́н, окра́ина (обычно населённые беднотой)
◊
kenarda köşede — в закоу́лках◊
kenarına bak bezini al, annesine bak kızını al — посл. выбира́й материа́л по кро́мке, дочь — по ма́тери -
2 kenar
край (м) окра́ина (ж)* * *1.1) врз. крайdamın kenarı — край кры́ши
köy kenarı — окра́ина села́, око́лица
orman kenarı — опу́шка ле́са
yolun kenarı — обо́чина доро́ги
2) сторона́ (положение вне чего-л.) тж. перен.kenarda durmak — стоя́ть в стороне́
kenarda kalmak — оста́ться в стороне́
bir kenara çekilmek — отойти́ [в сто́рону]
bir kenara çekmek — отвести́ [в сто́рону]
kenarda köşede — в сторо́нке
3) кайма́, кро́мкаkenar çekmek / kıvırmak / yapmak — де́лать кро́мку
4) бе́регderenin kenarları — берега́ реки́
gölün kenarı — бе́рег о́зера
5) поля́ (тетради, книги)2.кра́йний, окра́инныйkenar bir yer — окра́ина
kenar mahalle — окра́инный райо́н, окра́ина го́рода / посёлка
••- kenarin dilberi
См. также в других словарях:
su — 1. is., yu Sutaşı 2. is., yu 1) Hidrojenle oksijenden oluşan, sıvı durumunda bulunan, renksiz, kokusuz, tatsız madde, ab Dere suyu tekmil çamur. Halk kuyu suyu içmek mecburiyetinde... R. N. Güntekin 2) Bu sıvıdan oluşan kitle, deniz, akarsu… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ağız — 1. is. Yeni doğurmuş memelilerin ilk sütü 2. is., ğzı, anat. 1) Yüzde, avurtlarla iki çene arasında, ses çıkarmaya, soluk alıp vermeye ve besinleri içine almaya yarayan boşluk 2) Bu boşluğun dudakları çevrelediği bölümü Küçük bir ağız. 3)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
boy — 1. is., top. b. Ortak bir atadan türediklerine inanılan toplumsal ve ekonomik ilişkilerinde anaerkil, ataerkil anlayışı uygulayan geleneksel topluluk, kabile, klan Türk boyları birbirlerini kardeş tanıyorlar. O. S. Orhon Birleşik Sözler boy beyi… … Çağatay Osmanlı Sözlük